Wielki dzień w parafii św. Jakuba

Kościół pw. św. Jakuba został podniesiony do rangi sanktuarium – uroczystości z tej okazji odbyły się w dniu 25 lipca 2021 r.

Rok 2021 jest uznany Rokiem Świętym Jakubowym – ma to miejsce wówczas, gdy wspomnienie św. Jakuba, czyli dzień 25 lipca, przypada w niedzielę. Tego dnia w roku 2021 toruńska świątynia przy Rynku Nowomiejskim otrzymała akt erygowania sanktuarium św. Jakuba Apostoła przy drodze Camino Polaco. – Tym świątecznym wydarzeniem zostaje odnowiona cała wielowiekowa i szacowna tradycja jakubowa, w której Toruń odgrywał i wciąż odgrywa niebagatelną rolę miasta stacyjnego na jednym z najważniejszych szlaków pielgrzymkowych i turystycznych Europy, i zapewne również świata – mówił prezydent Michał Zaleski podczas uroczystości w kościele św. Jakuba. Prezydent podarował świątyni witraż nawiązujący do postaci św. Jakuba. W uroczystościach odpustowych wziął udział Ambasador Królestwa Hiszpanii w Polsce Francisco Javier Sanabria Valderrama.

Po mszy św., której przewodniczył biskup diecezji toruńskiej ks. Wiesław Śmigiel, wydarzenia odpustowe przeniosły się na Rynek Nowomiejski, gdzie odbył się jarmark Jakubowy. Tam też Ambasador Królestwa Hiszpanii otworzył wystawę poświęconą Camino de Santiago, przygotowaną przez Turespaña. To 28 zdjęć przedstawiających różne aspekty i sposoby pielgrzymowania oraz zabytki i charakterystyczne miejsca znajdujące się na szlaku jakubowym. Mieszkańcy i turyści mogli obejrzeć spektakl pt. „Como Postolo” w wykonaniu Teatru Maximilianusa & Myszoperii z Gdyni, a także pozować do wspólnego zdjęcia z „kompostelką”.

Kościół św. Jakuba jest jednym z trzech zachowanych, gotyckich kościołów Torunia. Kamień węgielny pod budowę świątyni położył biskup Herman w 1309 r. W tym samym roku rozpoczęto budowę prezbiterium. Bryła kościoła ukształtowała się do roku 1340. Położony na obrzeżach starówki rzadziej jest odwiedzany przez turystów, choć ma niezwykłe walory artystyczne i bardzo cenne wyposażenie. Najważniejszymi skarbami z epoki gotyku są: XIV-wieczny krucyfiks tzw. mistyczny, pochodzący z nieistniejącego kościoła św. Mikołaja, XIV-wieczne malowidła ścienne pod wieżą i w prezbiterium, figura Marii z Dzieciątkiem z końca XIV w. w nawie głównej oraz symultaniczny obraz pasyjny z lat około 1480-1490. Z czasów protestanckich pochodzi jeden z najstarszych w Polsce, bogato prospekt organowy z 1611 r., chrzcielnica i obraz Sąd Ostateczny z 1603 r. – dzieło warsztatu Antoniego Moellera z Gdańska. Większość ołtarzy (w tym kilka przeniesionych z rozebranego kościoła dominikanów św. Mikołaja) pochodzi z XVIII w., podobnie jak ozdobny łuk tęczowy u wejścia do prezbiterium, ambona i szereg obrazów w kaplicach bocznych.

Fot. Adam Zakrzewski